Μήπως έχουμε Λάθος στη Τουριστική Πολιτική μας;

Ακούμε κάθε μήνα για αυξήσεις στην άφιξη τουριστών στη Κύπρο και θριαμβολογούμε για την επιτυχία. Λίγα γνωρίζω από Τουρισμό αλλά η μελέτη και η άποψη δεν αποτελούν προνόμιο μόνο των επικεφαλής του τουρισμού αλλά και της κοινής λογικής και της πολιτικής που ακολουθούν προηγμένες τουριστικά χώρες.

Μήπως το ζητούμενο είναι ο αριθμός των τουριστών ή το κατά κεφαλήν εισόδημα που αφήνουν στη Κύπρο; Αν κρίνω από τις ανακοινώσεις, μάλλον στοχεύουμε στην αύξηση του αριθμού των τουριστών. Τη στιγμή που άλλες χώρες προσπαθούν να περιορίσουν τα ποτάμια των τουριστών στις χώρες τους και ειδικά σε κάποιους πολύ δημοφιλής προορισμούς, εμείς συνεχίζουμε τη πολιτική του 1980 θέλοντας να φέρουμε αριθμούς. Το στοίχημα είναι φυσικά να αυξήσουμε το ρευστό που αφήνει ο κάθε τουρίστας στη Κύπρο και εκεί είναι το μυστικό της επιτυχίας. Αν είναι δυνατό να έχουμε τους μισούς τουρίστες στη Κύπρο αλλά να ξοδεύουν διπλάσια από ότι τώρα.

Σε μια τέτοια πολιτική έχουμε ένα σημαντικό ανάχωμα που ονομάζεται ‘κλίνες’… τι θα κάνουμε τις κλίνες και τις υποδομές που έχουμε κτίσει αν δεν τις γεμίζουμε. Ας είναι, έστω και τώρα θα πρέπει να βάλουμε ένα φραγμό στη δημιουργία νέων καταλυμάτων φιλοξενίας και η αυξητική τάση της ζήτησης να διοχετευτεί μέσω ζήτησης και προσφοράς στις τιμές των τουριστικών πακέτων. Μας φτάνει η νέα τάση των Airbnb και Booking.com. Ευτυχώς δηλαδή που είπαμε όχι στην ανάπτυξη και των hostels που θα οδηγούσε σε περαιτέρω μείωση του ποιοτικού τουρισμού.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ-ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ-ΤΡΟΦΙΜΑ

Σε κάποιους προορισμούς διαβάζω, όπως η Βενετία, έχει τεθεί και φορολογία στην άφιξη τουριστών, που πάει να πει, αν θες να πας στη Βενετία, θα πρέπει να πληρώσεις πέραν όλων των άλλων και φόρο τουρίστα. Στόχος φυσικά να μειωθεί η άφιξη του φτηνού τουρισμού και να προσελκύσει πλέον αυτούς που ….δεν νοιάζονται και ιδιαίτερα για τις τιμές αλλά για τον προορισμό, που σημαίνει και περισσότερα λεφτά ανά κεφαλή.

Και ας δούμε και λίγο την περιβόητη ‘Τουριστική Εμπειρία’ που τόσο αναφερόμαστε αλλά δεν κάνουμε τίποτε. ‘All inclusive’ λέει και μαντρώνουμε τους τουρίστες στα ξενοδοχεία. Τελικά το μόνο που θυμούνται από το ταξίδι τους είναι το ξενοδοχείο και πολλές φορές να μην θυμούνται ακριβώς και σε ποια χώρα ήταν. Τουριστική εμπειρία δηλαδή που περιορίζεται στον ήλιο, το μπουφέ, τη πισίνα και τις μπύρες με €300 την εβδομάδα.