Πώς θα Απελευθερώσουμε τα Παιδιά από τις Οθόνες

Πληροφορική - Χρήστες,⠀
Υπηρεσίες Υγείας,⠀
Πώς θα Απελευθερώσουμε τα Παιδιά από τις Οθόνες


Η εικόνα παιδιών που περνούν ώρες μπροστά σε μια οθόνη δεν είναι πια ασυνήθιστη. Από το Roblox μέχρι τα social media, ο ψηφιακός κόσμος μοιάζει να έχει γίνει το «νέο προαύλιο». Όμως πίσω από τη φαινομενική ψυχαγωγία, κρύβεται μια βαθύτερη ανάγκη: η αναπλήρωση της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας που λείπουν από την καθημερινότητά τους.

Οι έφηβοι παραδέχονται ότι το παιχνίδι έξω, με φίλους και χωρίς επιτήρηση, είναι αυτό που πραγματικά ποθούν. Ωστόσο, οι φόβοι των γονιών –από την κυκλοφορία μέχρι την αυξημένη βία μεταξύ ανηλίκων– περιορίζουν την κίνηση και την αυθόρμητη κοινωνικοποίηση. Έτσι, η οθόνη λειτουργεί ως υποκατάστατο ελευθερίας: ένα ψηφιακό καταφύγιο που τους δίνει τη δυνατότητα να νιώσουν αυτόνομοι, έστω και εικονικά.


ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΨΗΦΙΑΚΕΣ ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ


Το νέο αφήγημα της εφηβείας

Παιδοψυχολόγοι επισημαίνουν ότι η εξάρτηση από τις οθόνες δεν είναι το βασικό πρόβλημα, αλλά το σύμπτωμα. Τα παιδιά χρειάζονται χώρο να πειραματιστούν, να δοκιμάσουν όρια, να «πέσουν και να σηκωθούν». Όταν αυτός ο χώρος περιορίζεται, στρέφονται στον ψηφιακό κόσμο για να βιώσουν στιγμές ανεξαρτησίας. Ουσιαστικά, η οθόνη λειτουργεί ως «ενδιάμεσος χώρος», εκεί όπου το παιδί μπορεί να σχετιστεί με συνομηλίκους, να δημιουργήσει και να ξεφύγει για λίγο από τα «πρέπει» των ενηλίκων.

Οι προκλήσεις για τους γονείς

Πολλές οικογένειες παραδέχονται ότι καταφεύγουν στις οθόνες από ανάγκη. Όταν το πρόγραμμα των γονιών είναι φορτωμένο ή όταν λείπει η δυνατότητα ασφαλούς εξωτερικού παιχνιδιού, η οθόνη μοιάζει με «εύκολη λύση». Ωστόσο, η πρόκληση δεν είναι να εξαλειφθεί η χρήση της –κάτι πρακτικά αδύνατο– αλλά να επανέλθει η ισορροπία.

Γονείς που βάζουν σαφή όρια, επιτρέποντας παράλληλα ελεύθερο χρόνο σε εξωτερικούς χώρους, βλέπουν τα παιδιά τους να αναζητούν πιο φυσικές μορφές παιχνιδιού, όπως αθλήματα ή δημιουργικές δραστηριότητες. Το μυστικό κρύβεται στη «χρυσή τομή»: λίγη παραπάνω εμπιστοσύνη, σταδιακή παραχώρηση ανεξαρτησίας και ταυτόχρονη εκτίμηση των πραγματικών κινδύνων.


ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ


Το σχολείο και ο ρόλος της κοινωνίας

Η υπερβολική χρήση οθονών έχει ήδη εμφανείς επιπτώσεις στη μαθησιακή διαδικασία. Δάσκαλοι αναφέρουν ότι οι μαθητές δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν σε αργούς ρυθμούς, ενώ κλασικά παιχνίδια του προαυλίου έχουν σχεδόν εξαφανιστεί. Η κοινωνικοποίηση συχνά χαρακτηρίζεται από έντονη ένταση και δυσκολία στη διαχείριση συγκρούσεων.

Η απάντηση, σύμφωνα με ειδικούς, δεν είναι να «απαγορεύσουμε» τις οθόνες, αλλά να δημιουργήσουμε εναλλακτικούς χώρους που θα ενθαρρύνουν την ελεύθερη έκφραση. Σχολικά προαύλια, πάρκα, αθλητικοί σύλλογοι και κοινοτικά κέντρα μπορούν να λειτουργήσουν ως πεδία κοινωνικοποίησης και δημιουργίας. Η επένδυση σε τέτοιες υποδομές είναι στρατηγική για την ψυχική υγεία των παιδιών.


ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ, ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ


Ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο με τα παιδιά

Το ζήτημα των οθονών δεν είναι απλώς μια οικογενειακή υπόθεση· είναι και κοινωνικό. Χρειάζεται ένα νέο πλαίσιο εμπιστοσύνης: να προσφέρουμε στα παιδιά περισσότερο ελεύθερο χρόνο, λιγότερη υπερπροστασία και περισσότερες ευκαιρίες να ανακαλύψουν τον κόσμο γύρω τους.

Η πρόκληση για τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς είναι να ξαναδώσουν στα παιδιά την εμπειρία του παιχνιδιού, όχι ως πολυτέλεια, αλλά ως βασική ανάγκη. Όπως τονίζουν οι ειδικοί, αν δεν τους δώσουμε χώρο να πειραματιστούν στην πραγματική ζωή, θα συνεχίσουν να αναζητούν τον χαμένο αυτό χώρο μέσα από τις οθόνες.



Share:
Διαβάστε Επίσης