«Σιωπηρή Σφαγή»: Οι μισοί νεκροί της Πανδημίας σε οίκους ευγηρίας

Από την έναρξη της πανδημίας έως σήμερα, σύμφωνα με σχετικές μελέτες σε διεθνές επίπεδο, σχεδόν οι μισοί θάνατοι από κορωνοϊό συνέβησαν σε οίκους ευγηρίας και σε κέντρα φιλοξενίας ηλικιωμένων. Στις Ηνωμένες Πολιτείες οι απώλειες σ’ αυτούς τους χώρους αντιπροσωπεύουν πάνω από το 40% του συνολικού αριθμού των θανάτων που ξεπέρασε τις 340.000. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη αποτυχία της ανθρωπότητας μέσα στη μαύρη χρονιά της πανδημίας.

Η μεγάλη διεθνής προβολή που είχε δοθεί για τα όσα είχαν διαδραματιστεί τον περασμένο Μάρτιο σε οίκο ευγηρίας στο Σιάτλ των ΗΠΑ, όπου είχαν χάσει τη ζωή τους σαράντα και πλέον οικότροφοι, καθώς επίσης και τα όσα δραματικά εξελίχθηκαν τους πρώτους μήνες αυτής της λαίλαπας σε πόλεις της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Γαλλίας, αλλά και στη Νέα Υόρκη θα έπρεπε τουλάχιστον να αποτελούσαν τρανταχτά παραδείγματα προς αποφυγήν. Κι όμως, τέτοιου είδους τραγωδίες επαναλαμβάνονται συνεχώς και δέκα μήνες μετά, τόσο στις ΗΠΑ όσο και σε αρκετές άλλες χώρες (ανάμεσά τους και η Κύπρος), αντί οι συνθήκες σε οίκους ευγηρίας να ήταν πιο ασφαλείς, η κατάσταση έγινε ανεξέλεγκτη και πλέον η μόνη ελπίδα είναι ο εμβολιασμός. Αλλά πόσες εκατοντάδες χιλιάδες άτομα της τρίτης ηλικίας χάθηκαν «άδικα» και πόσες άλλες χιλιάδες θα χαθούν ακόμα μέσα στους επόμενους μήνες;

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ

Ενώ από την περασμένη άνοιξη έως το φθινόπωρο υπήρχε αρκετός χρόνος για να παρθούν μέτρα διαφύλαξης αυτών των χώρων και ενώ οι επιστήμονες τόνιζαν διαρκώς από την αρχή ότι «αναμένεται δεύτερο κύμα που θα είναι πιο απειλητικό», τελικά αποδείχθηκε ότι κράτη και κοινωνίες δεν κατάφεραν να προστατεύσουν τους απροστάτευτους ανθρώπους, οι οποίοι δεν είχαν τη δυνατότητα στα μέρη όπου διέμεναν να φροντίσουν οι ίδιοι για την ασφάλειά τους. Πέρα από την έλλειψη ενός ολοκληρωμένου σχεδιασμού προστασίας, διαπιστώνεται ξανά και ξανά ότι για την εξάπλωση του ιού και τη «σιωπηρή σφαγή» στους οίκους ευγηρίας συνέτεινε και μία αδιάφορη στάση ενός μεγάλου ποσοστού πολιτών και αρμοδίων υπηρεσιών λόγω υποβάθμισης του κινδύνου. Πολλά άτομα επιμένουν βλακωδώς να αμφισβητούν τις πραγματικές διαστάσεις του θανατηφόρου ιού.

Σε έκθεση της Αμερικανικής Ένωσης Συνταξιούχων (AARP), όπου καταγράφονται αναλυτικά στοιχεία, τονίζεται ότι σε οίκους ευγηρίας και σε άλλα ιδρύματα φροντίδας ηλικιωμένων, αλλά και σε κέντρα αποθεραπείας και αποκατάστασης, όπου νοσηλεύονται και δεκάδες χιλιάδες μεσήλικες, οι περισσότεροι θάνατοι από τον κορωνοϊό θα μπορούσαν να αποφευχθούν. Από τις 4 Δεκεμβρίου, τουλάχιστον 120.000 οικότροφοι και υπάλληλοι σε τέτοιους χώρους και σε άλλες εγκαταστάσεις μακροχρόνιας περίθαλψης έχουν πεθάνει από επιπλοκές του ιού. Όπως αναφέρεται στην έκθεση, υπάρχουν πολλοί ένοχοι που ευθύνονται για αυτό το εξαιρετικά υψηλό ποσοστό θανάτων, συμπεριλαμβανομένης της κακής εποπτείας της Κυβέρνησης και της έλλειψης λογοδοσίας για ευθύνες από μέρους υπηρεσιών και υπευθύνων διαχείρισης κέντρων για ηλικιωμένους.

Φαίνεται ότι η ίδια εικόνα ισχύει και στην περίπτωση της Κύπρου. Και αξίζει να επισημανθεί ότι μια από τις σημαντικές αναφορές στην έκθεση είναι ότι οι περισσότεροι εργαζόμενοι σ’ αυτούς τους χώρους είναι χαμηλά αμειβόμενοι, με αρνητικές επιπτώσεις στα δικά τους μέτρα προφύλαξης και με άμεση συνέπεια να θέτουν σε κίνδυνο τους ηλικιωμένους και τα άτομα που τους παρείχαν φροντίδα. Η έλλειψη ενός συγκροτημένου σχεδίου προστασίας των οίκων ευγηρίας από τις αρμόδιες Αρχές και η απροθυμία για να δαπανηθούν επιπλέον χρήματα, με σκοπό την κάλυψη των νέων αναγκών, επέφεραν αυτά τα τραγικά αποτελέσματα (σ.σ. η συντριπτική πλειονότητα αυτών των ιδρυμάτων είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις).

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΧΡΗΣΤΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ

Η μοναξιά του θανάτου

Ούτε μια τελευταία αγκαλιά ούτε ένα τελευταίο φιλί. Το πιο βάναυσο χαρακτηριστικό της πανδημίας είναι η μοναξιά του θανάτου. Ασθενείς πεθαίνουν μόνοι σε νοσοκομεία, οίκους ευγηρίας και σπίτια. Σε αρκετές περιπτώσεις, ο τελευταίος αποχαιρετισμός γίνεται μέσω κινητού τηλεφώνου ή ηλεκτρονικής ταμπλέτας. Εδώ και πολλά χρόνια είχε αλλάξει ο τρόπος που ζούμε λόγω της τεχνολογίας. Τώρα, αλλάζει και ο τρόπος που πεθαίνουμε. Ο κορωνοϊός έκλεψε όνειρα, συναισθήματα, συνήθειες, αγάπες και ζωές.

Κι αυτή η επαναλαμβανόμενη επισήμανση περί «υποκείμενων νοσημάτων» για ασθενείς και αποβιώσαντες προβάλλεται με τέτοια επιμονή λες και θέλουν να περάσουν το μήνυμα ότι αυτοί που φεύγουν έτσι κι αλλιώς θα έφευγαν. Ταυτόχρονα, ενισχύουν τον ανυπόστατο και παραπλανητικό ισχυρισμό ότι δήθεν αρρωσταίνουν βαριά ή πεθαίνουν μόνο όσοι έχουν υποκείμενο νόσημα. Αλλά οι άνθρωποι που χάνονται, όποια κι αν είναι η ηλικία τους, δεν θα πέθαιναν τώρα αν δεν είχαν κολλήσει τον ιό. Άλλωστε, λόγω των μικρών και μεγάλων θαυμάτων της επιστημονικής κοινότητας, κάθε άτομο μπορεί να συνυπάρξει με ένα και δυο και με περισσότερα υποκείμενα νοσήματα για χρόνια, για δεκαετίες.

Η πιο συγκλονιστική και εγκληματική πτυχή στη διαχείριση της πανδημίας σε πάρα πολλές χώρες είναι η τραγωδία σε οίκους ευγηρίας και σε μονάδες φροντίδας-αποκατάστασης. Το θλιβερό αυτό γεγονός αποδεικνύει συνάμα ότι οι Κυβερνήσεις και οι σύγχρονες κοινωνίες συνεχίζουν να αγνοούν τον σεβασμό στους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας και οι οποίοι θα έπρεπε να αποτελούν προτεραιότητα στις αποφάσεις τους. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

• ΑΡΘΡΟ:Μπορεί η πυρηνική σύντηξη να προσφέρει ανεξάντλητη πηγή ενέργειας;
• ΑΡΘΡΟ:Richard Branson: Ο καθένας αντιμετωπίζει εμπόδια - Αποδεχτείτε τα!
• ΑΡΘΡΟ:Τα 6 Soft Skills που μπορούν να “εκτοξεύσουν” την καριέρα σου. Πόσα από αυτά έχεις;
• ΑΡΘΡΟ: Αυτοπειθαρχία: 6 τρόποι να τη πετύχεις και να απογειωθείς
  
• NEA:Photoshop: H επόμενη γενιά είναι εδώ με Τεχνιτή Νοημοσύνη
• NEA:ΑνΑΔ: Διαγωνισμός 18/2020 για την παροχή υπηρεσιών για τον έλεγχο αιτήσεων για καταβολή επιχορήγησης
• NEA: Η ΑνΑΔ στο νέο έργο του Cedefop για τις Θέσεις Εργασίας που είναι Δημοσιευμένες σε Ιστοσελίδες-ΔΕΘΙ
  
• NEA: MySeminars: Τα αποτελέσματα του 2020, δείχνουν τον δρόμο της επιτυχίας για το 2021